Wszyscy wokół w Polsce narzekają na programy studiów, na jakość wiedzy przekazywanej studentom. Nie dotyczy to tylko nauk ekonomicznych; podobne oceny padają także pod adresem innych kierunków
studiów. Oczywiście wiele z tych opinii jest uzasadnionych, wiele jednak formułowanych jest przez część praktyki gospodarczej, która oczekuje od uczelni kształcenia studentów dokładnie pod ich
potrzeby, zwalniając się w ten sposób z obowiązku klasycznego przygotowania pracownika do wykonywania obowiązków służbowych.
Nie negując całkowicie takiego podejścia, warto przypomnieć, że uczelnie przede wszystkim powinny uczyć mądrości. Wiedza sama w sobie szybko się dezaktualizuje.
Ciągłe dopasowywanie oferty dydaktycznej do dynamicznie rozwijającej się nauki i równie dynamicznie zmieniającego się rynku pracy można zapewnić, oferując nieskończenie wiele specjalności, ścieżek dydaktycznych przygotowanych dla studentów ex ante przed rozpoczęciem przez nich formalnego toku studiów. Wysiłek, ale i ryzyko, niedopasowania spoczywa wtedy na stronie oferującej studia.
Innym sposobem na uelastycznienie i wzbogacenie oferty jest zaproponowanie takiej formuły studiów, aby to student w znacznej części przejął na siebie odpowiedzialność za kształtowanie swojej ścieżki edukacyjnej. Aby to osiągnąć, warto sięgnąć po istniejące rozwiązania.
Ogromne możliwości daje indywidualny plan studiów (wymienność części zajęć na inne). Jednak by takie rozwiązanie stało się nie tylko formalne, ale realnie wykorzystywane, warto w taki sposób przygotować ofertę studiów, aby mogła być ona plastycznie kształtowana. Warto więc dokonać pewnej standaryzacji, nadać ofercie programowej formę porównywalności, powołać grupę mentorów, opiekunów studentów, realnie ukształtować punktację ECTS i przede wszystkim upowszechnić IPS.
Wtedy to student wraz z opiekunem zyskają potężne narzędzie kształtowania swojego planu, dopasowania go do realiów rynku pracy lub realiów potencjalnej kariery naukowej. Wtedy też zaistnieje wysokie prawdopodobieństwo, że pewna samodzielność w kształtowaniu oferty nauczy naszych studentów odpowiedzialności i przezorności, a studiom nada dynamikę wyróżniającą naszą ofertę spośród innych.
Ciągłe dopasowywanie oferty dydaktycznej do dynamicznie rozwijającej się nauki i równie dynamicznie zmieniającego się rynku pracy można zapewnić, oferując nieskończenie wiele specjalności, ścieżek dydaktycznych przygotowanych dla studentów ex ante przed rozpoczęciem przez nich formalnego toku studiów. Wysiłek, ale i ryzyko, niedopasowania spoczywa wtedy na stronie oferującej studia.
Innym sposobem na uelastycznienie i wzbogacenie oferty jest zaproponowanie takiej formuły studiów, aby to student w znacznej części przejął na siebie odpowiedzialność za kształtowanie swojej ścieżki edukacyjnej. Aby to osiągnąć, warto sięgnąć po istniejące rozwiązania.
Ogromne możliwości daje indywidualny plan studiów (wymienność części zajęć na inne). Jednak by takie rozwiązanie stało się nie tylko formalne, ale realnie wykorzystywane, warto w taki sposób przygotować ofertę studiów, aby mogła być ona plastycznie kształtowana. Warto więc dokonać pewnej standaryzacji, nadać ofercie programowej formę porównywalności, powołać grupę mentorów, opiekunów studentów, realnie ukształtować punktację ECTS i przede wszystkim upowszechnić IPS.
Wtedy to student wraz z opiekunem zyskają potężne narzędzie kształtowania swojego planu, dopasowania go do realiów rynku pracy lub realiów potencjalnej kariery naukowej. Wtedy też zaistnieje wysokie prawdopodobieństwo, że pewna samodzielność w kształtowaniu oferty nauczy naszych studentów odpowiedzialności i przezorności, a studiom nada dynamikę wyróżniającą naszą ofertę spośród innych.
