Pamiętnego lipca 1941 r. w dniach między 4 a 26 naziści zamordowali 45 osób, wśród których znalazło się 25 profesorów uczelni Lwowa: Uniwersytetu Jana Kazimierza, Politechniki Lwowskiej, Akademii Handlu Zagranicznego, Akademii Medycyny Weterynaryjnej. Większość straciła życie w nocy z 3 na 4 lipca w kotlinie Wzgórz Wóleckich.
We Lwowie także starano się zachować pamięć o zamordowanych w lipcu 1941 r. W 1956 r., w miejscu kaźni na stoku Wzgórz Wuleckich, rozpoczęto budowę monumentu. Do jego realizacji jednak nie doszło. W
1991 r., w pięćdziesiątą rocznicę mordu dokonanego na polskich profesorach, w lwowskiej Katedrze Łacińskiej odsłonięto tablicę upamiętniającą wszystkich rozstrzelanych. W latach 90. ubiegłego wieku w
ukraińskim już Lwowie, u stóp Wzgórz Wuleckich, ustawiono skromny pomnik przypominający nagrobek. Na umieszczonej na nim płycie w formie epitafium wymieniono (w języku polskim i ukraińskim)
rozstrzelanych rankiem 4 lipca 1941 r.
W lipcu 2009 r. ogłoszono w Polsce i na Ukrainie konkurs na projekt pomnika, a organizację powierzono wrocławskiemu Kolegium Europy Wschodniej im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego.
3 lipca 2011 r.,
w przeddzień 70. rocznicy zbrodni popełnionej na lwowskich uczonych, na miejscu ich egzekucji odsłonięto pomnik zaprojektowany przez krakowskiego rzeźbiarza – Aleksandra Śliwę. Monument
przedstawia bramę zbudowaną z granitowych bloków z wyrytym na każdym z nich numerem przykazania. Za bramą rzeźbiarz umieścił ścianę, na której znajduje się metalowy odlew rozkazu rozstrzelania
profesorów.
Zapraszamy do lektury całego artykułu o wydarzeniu w Kwartalniku Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu PORTAL nr 10,
str.22
