- Co jest siłą naszego UTW?
- Najmocniejszą stroną naszego UTW jest różnorodność słuchaczy pod względem wykształcenia, cech osobowościowych i zainteresowań oraz doświadczenia zawodowego i życiowego. Dużą zaletą jest także chęć uczenia się, spotykania i działania. To wszystko umożliwia realizację różnych form aktywności w życiu społecznym, kulturalnym i towarzyskim oraz sprzyja wszechstronnemu rozwojowi.
- We Wrocławskim Centrum Seniora mówi się, że ludzie starsi są świadomi siebie…
- Nowe techniki i technologie nie pozwalają seniorom na bierność. Obserwuję, że wielu z nich nauczyło się nie tylko korzystać z Internetu, ale także przygotowywać prezentacje i poprawiać zdjęcia przed wydrukiem, czego podczas swojej pracy zawodowej jeszcze parę lat temu nie robili. Słuchacze zdobywają interdyscyplinarną wiedzę na wykładach o bogatej tematyce humanistycznej, społecznej, ekonomicznej, przyrodniczej, medycznej i technicznej. Różnorodne zainteresowania i predyspozycje artystyczne, sportowe, turystyczne, przyrodnicze i psychologiczne „także rozkwitają”. Nasi seniorzy udzielają się w pracy społecznej nie tylko na rzecz własnego środowiska, ale także wielopokoleniowego, organizując spotkania edukacyjne i towarzyskie, i – co ważne – pomagając osobom potrzebującym.
- Tacy wolontariusze są niezwykle cenni… UTW umożliwia wykazanie się społecznikowską żyłką?
- Podstawą działania UTW jest samorządność słuchaczy, która wymaga poświęcenia własnego czasu oraz umiejętności organizacyjnych i pracy zespołowej. Od samego początku nasz UTW starał się budować społeczność seniorów. Pierwsze lata działalności służyły stworzeniu silnych podstaw organizacyjnych, pozyskiwaniu wykładowców, lektorów i trenerów. Nie ukrywam, że wówczas korzystaliśmy z bogatych doświadczeń UTW na Uniwersytecie Wrocławskim, najstarszego i wiodącego na Dolnym Śląsku oraz bratniego UTW w Bolesławcu. Nawiązały się wówczas kontakty i przyjaźnie, które przetrwały do dziś.
- Wzorce pomogły okrzepnąć naszemu UTW i jak dalej się rozwijał?
- Dużym wyzwaniem było utworzenie chóru i pozyskanie dyrygenta. Od pięciu lat jest nim pan Bartosz Jugo, który prowadząc nasz chór „Apasjonata” stawia duże wymagania wobec jego poziomu artystycznego i sięga z chórzystami po wiele laurów. Efektem poszukiwań nowych form działania jest Sekcja Haiku, jedyna wśród wrocławskich UTW, której członkowie realizują swoje literackie pasje. Kolejnym przykładem jest wieloletnia organizacja Integracyjnego Turnieju „Boule Soft” we współpracy ze Stowarzyszeniem na Rzecz Osób Starszych, Chorych i Niepełnosprawnych „Kolory Nadziei”. Uczestniczą w nim słuchacze wrocławskich UTW, pensjonariusze Domów Pomocy Społecznej oraz zespoły z Jedliny Zdroju.
- Ma pani profesor tytuł Honorowego Słuchacza UTW w UE i – jakie rady dla słuchaczy w roku 10-lecia UTW?
- Gdy rozmawiam z naszymi słuchaczami z 10-letnim stażem, to odnoszę wrażenie, że bardzo ważne jest stałe doskonalenie komunikacji wewnętrznej i integracji. Dotyczy to zwłaszcza nowicjuszy, którzy do nas dołączają i poszukują swojego miejsca w społeczności UTW.
Natomiast, wzrost znaczenia naszego udziału w integracji środowiskowej na zewnątrz wiąże się z rozwojem instytucji i organizacji działających na rzecz seniorów nie tylko we Wrocławiu, ale także w regionie i kraju.
- Ale lokomotywą są zawsze liderzy?
- Oczywiście. Liderzy wyznaczają kierunki, stwarzają właściwą atmosferę i warunki oraz zachęcają do działania, motywują i potrafią rozwiązywać konflikty. Dotyczy to nie tylko Prezydium Samorządu Słuchaczy i Komisji Rewizyjnej, ale także sekcji zainteresowań. Dlatego wyrażam głębokie uznanie dla wspaniałych osiągnięć naszych liderów i „szeregowych słuchaczy” w całym dziesięcioleciu oraz życzę im wielu lat owocnej obecności w murach naszej uczelni, w dobrym zdrowiu i radości z działania dla siebie i dla innych.
- Nasze UTW jest widoczne także poza Alma Mater…
- Od początku funkcjonowania nasze UTW angażowało się we współpracę środowiskową nie tylko na terenie Wrocławia. Należy wymienić, m. in. uczestnictwo w Porozumieniu Pełnomocników Rektorów Uczelni Wyższych m. Wrocławia ds. Uniwersytetów Trzeciego Wieku, członkostwo w Federacji Uniwersytetów Trzeciego Wieku z siedzibą we Wrocławiu, kierowniczą i organizacyjną działalność w Platformie Wiedzy oraz Wymiany Doświadczeń Dolnośląskich Seniorów, przekształconą w Stowarzyszenie Dolnośląscy Seniorzy oraz moje członkostwo w Radzie Naukowej UTW na Uniwersytecie Wrocławskim. Współdziałamy także, za co serdecznie dziękuję, z dolnośląskimi UTW, Wrocławskim Centrum Seniora, instytucjami edukacji, kultury i sztuki oraz organizacjami pozarządowymi.
Rozmawiała: Małgorzata Garbacz