Przyszedł maj, a wraz z nim kolejne Pięć Odkryć naszej Kolumny! Jest to również debiut nowej dziewczyny w naszej redakcji. Sprawdźcie sami co dla Was przygotowaliśmy!
Wojna w ciul wielka – World War I od Zagrajka
W naszej narodowej świadomości najtragiczniejszym okresem historycznym była II Wojna Światowa. Natomiast Wielka Wojna kojarzy nam się niemal szczęśliwe, w
końcu odzyskaliśmy niepodległość, co nie? Okazuje się jednak, że to właśnie I WŚ była tą najstraszniejszą dla całego świata. Wojna ta, była konfliktem o wygraną, nic więcej. Pod płaszczykiem
patriotyzmu i dumy narodowej było wykonywane regularne ludobójstwo. 600 tys. ofiar, by przesunąć linię frontu o 150 m? Czemu nie. Atak gazowy wybijający połowę żołnierzy strony atakującej, ponieważ
wiatr zmienił kierunek? Jeszcze jak! Spanie w okopach w błocie po szyje i broń biała ze śmieci przypominająca "januszową" rekonstrukcję średniowiecza? A to tylko wierzchołek góry lodowej. Zachęcam,
by wejść w temat – jest to zagadnienie równie przerażające, jak i fascynujące oraz hipnotyzujące. Gorąco polecam serię książek Michała Gołkowskiego Stalowe Szczury, a także grę wideo
Valiant Hearts: The Great War, które są nie tylko doskonałą rozrywką, ale i umożliwiają choć odrobinę poczuć Wojnę „w ciul” Wielką.
Noc Muzeów, czyli wspomnienia i oczekiwania Indiego
W moim odkryciu niewielkie przypomnienie i wskazówka na ciekawy wieczór, a nawet noc. Pełną muzeów aż do świtu. Niezależnie czy chcecie się wybrać z drugą
połówką, czy też wziąć ze sobą rodzeństwo bądź rodzinę, każdy znajdzie atrakcje dla siebie oraz interesujące go wystawy. Pierwsza taka noc miała miejsce w 1997 roku w Berlinie, a po czterech latach
zmieniła się w pełnoprawną imprezę ogólnoeuropejską. Więc na co czekać, znajdźcie czas na Sztukę i Historie 18 Maja 2019 r.
Kolejne już odkrycie muzyczne od Kamila Morki
Nie wiem, czy to jest odkrycie, ponieważ premiera mixtape-u flume-a odbyła się już trochę temu, ale to, co ten człowiek robi z dźwięków, i ile one wnoszą, to
jest coś niesamowitego. Podczas pierwszego odsłuchu cieszyłem się jak dzieciak i chodziłem po pokoju, próbując wyrazić ruchem emocje, jakie ten producent wywołuje u mnie, drażniąc mózg kolejnym
nieoczywistym uderzeniem. Mało który artysta tak kulturalnie rozpoczyna dłuższe formy muzyczne. Hi This Is Flume polecam każdemu, kto potrzebuje świeżości, inspiracji i miłości.
Mięso wegańskie… da się jeść?! Szokujące odkrycie Pingwina – nowej dziewczyny w naszej redakcji
Jakiś czas temu na kampusie UE były rozdawane startery z kuponami rabatowymi. W środku, poza bonami na tańsze piwo (czyli napój życia studentów), mogliśmy
znaleźć również sporo zniżek do różnorakich restauracji. Była tam również zniżka do knajpy wegańskiej Krowarzywa, oferująca -50% na drugiego burgera. I tu w moim mózgu doszło do spięcia – jak to
burger wegański?! Jako prawdziwa burgeromaniaczka i mięsożerca z dziada pradziada zabrzmiało to dla mnie niemalże jak herezja. Ale pomyślałam, że zaoszczędzony piniądz to zaoszczędzony piniądz, a
coś jeść trzeba. Już następnego dnia, miałam przed sobą gorącego burgera z substytutem mięsa w środku – seitanem. Z głową pełną największych wątpliwości, czy właśnie nie brukam tym czynem mojej
mięsożernej duszy, zatopiłam w nim zęby i oniemiałam. That was some good shiet! Nawet przez chwilę zapomniałam, że jest to tylko „podróba”, naprawdę smakowało jak świetnie przyprawiona, szarpana
wołowina. Nie wiem, czy była to kwestia przypraw, czy chwilowego zaćmienia mózgu, ale z ręką na sercu przyznaję, że strasznie mi smakowało i chyba powinnam bardziej otworzyć swoje kubki smakowe na
nowe rzeczy, a do seitana wrócę na pewno.
Na koniec, również muzycznie chociaż z innej epoki Bleh
Od niedawna jeżdżąc autem i słuchając po raz setny tych samych piosenek, złapałem się na tym, że zmieniam kanał na Radio Pogoda, którego słucham już co prawda
od dłuższego czasu, ale za każdym razem znajduję w nim kolejne perełki. Piosenki ze starych kabaretów, utwory z lat 30-tych czy 40-tych XX w. – jakże aktualne i dzisiaj! Można się przy nich na
chwilę zatrzymać, a wsłuchując się w tekst nieświadomie zacząć się uśmiechać. Właśnie taką perełkę, odkrytą całkiem niedawno chciałbym podać jako przykład – Chór Juranda ze swoim Upić się warto.
Troszkę po studencku, zwłaszcza, że „sesja” za pasem!
